“Mijn moeder was 48 ten tijde van het auto-ongeluk. Ze heeft haar ruggengraat geblesseerd en heeft sindsdien veel problemen. Alle andere dingen kunnen we aan, maar dit... urineverlies is te veel, voor mij en haar. We probeerden medicijnen, kruidentherapieën, allerlei soorten oefeningen, maar niets hielp. Soms, als ze het toilet niet op tijd bereikt, ervaart ze zelfs fecale incontinentie, ze lekt ontlasting. Het enige wat helpt zijn luiers. We gebruiken uw luiers nu al 3 jaar. Bedankt voor het maken van goede producten. De ongelukken gebeuren nu veel minder en ze voelt zich ook gelukkiger dan voorheen.”
- Anonieme schrijver.
We kregen deze getuigenis van een gepensioneerde leraar. We zijn zo dankbaar dat we de kans krijgen om een verschil te maken in het leven van mensen. We hopen dat de moeder van deze persoon echt geluk in het leven vindt.
Dat is het effect van fecale incontinentie. De controle over de darmen verliezen is een uitdagende aandoening die een diepe impact kan hebben op iemands leven. Voor de voormalige leraar is het heel erg geweest. Lijders aan darmlekken zijn in een constante staat van angst, nooit wetend wanneer hun lichaam hen zou kunnen verraden en hen vernederd en beschaamd zal achterlaten. Het is moeilijk omdat ze gedwongen worden om hun leven rond hun aandoening te plannen en sociale situaties en activiteiten te vermijden waar ze ooit van genoten. Ze voelen zich vaak een last voor hun dierbaren en voelen zich vreselijk alleen in hun toestand.
Het is hartverscheurend om te denken dat iemand zou moeten leven met een aandoening die zo ondraaglijk is, maar het komt maar al te vaak voor. Fecale incontinentie treft ongeveer 1 op de 10 mensen en komt vaker voor bij vrouwen en 65-plussers. Desondanks lijden veel mensen in stilte, te beschaamd om hulp te zoeken of zich uit te spreken over hun toestand.
Maar het is tijd om het stigma te doorbreken en open en eerlijk over fecale incontinentie te gaan praten. Door meer te leren over deze aandoening en de beschikbare behandelingsopties, kunnen we beginnen met het creëren van een meer ondersteunende en begripvolle samenleving voor degenen die ermee leven.
In deze blog onderzoeken we alles wat u moet weten over fecale incontinentie, van symptomen van fecale incontinentie tot de oorzaken, diagnose en behandeling. Of je nu zelf met fecale incontinentie leeft of een geliefde wilt ondersteunen, deze blog is voor jou.
Wat is fecale incontinentie?
Fecale incontinentie is het onvrijwillig lekken van vaste of vloeibare ontlasting (ontlasting/kak) of slijm als gevolg van een onvermogen om de stoelgang onder controle te houden. Soms wordt het ook wel darmincontinentie genoemd. Fecale incontinentie kan variëren van af en toe lekken van ontlasting tijdens het passeren van gas of te hard lachen tot volledig verlies van controle over de darmen.
Soorten fecale incontinentie
Er zijn twee soorten fecale incontinentie:
Drang: Bij aandrang fecale incontinentie voelt u zo plotseling een fecale drang dat u niet op tijd naar het toilet kunt.
Passief: Bij passieve fecale incontinentie merkt u niet dat u ontlasting passeert wanneer dit gebeurt en merkt u dit misschien pas later door de nattigheid of de geur ervan.
Wat veroorzaakt fecale incontinentie?
Normale stoelgang is afhankelijk van de goede werking van:
Bekkenbodemspieren
Rectum (de laatste paar centimeter van de dikke darm)
Anale spieren
Anale sluitspieren (deze spieren vormen een ring rond de anus en voorkomen dat gas en stoelgang naar buiten lekken)
Zenuwstelsel
Wanneer een van deze gebieden gewond raakt, kan dit leiden tot fecale incontinentie.
Enkele van de meest voorkomende oorzaken van fecale incontinentie zijn:
Neurologische aandoeningen zoals de ziekte van Parkinson, beroerte, dwarslaesie, dementie, enz.
Obstipatie of diarree
Prikkelbare darm syndroom
Aambeien (ontstoken of gezwollen aderen in het rectum en de anus)
Rectale verzakking (een deel van de dikke darm glijdt uit de anus)
Proctitis (zwelling van het rectum)
Rectocele (Weefselwand die het rectum en de vagina scheidt is verzwakt)
Hersenletsel
Verloskundige operaties (operaties uitgevoerd op een zwangere vrouw)
Vaginale bevalling
Verwondingen aan het ruggenmerg
Operaties om rectale of anale kanker te verwijderen
Leefstijlfactoren kunnen ook het risico op het ontwikkelen van fecale incontinentie verhogen. Gebrek aan lichaamsbeweging, roken en zwaarlijvigheid zijn enkele van de risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van deze aandoening kunnen vergroten.
Diagnose fecale incontinentie
Het diagnostische proces voor fecale incontinentie kan groot zijn. Eerst zal uw arts een grondige gezondheids- en medische geschiedenisevaluatie en een fysieke test uitvoeren om uw symptomen en toestand te beoordelen.
Dan kunnen ze de volgende tests bestellen, en misschien zelfs meer, om een diagnose te stellen:
Een digitaal rectaal examen
Een bekkenonderzoek (specifiek om fecale incontinentie bij vrouwen te diagnosticeren)
Bloed- en ontlastingstest (om te controleren op ontsteking of infectie)
Bariumklysma (een röntgenfoto met bariumcontrast)
Urine test
Elektromyografie (om de functie van de zenuwen en spieren te onderzoeken)
Anorectale echografie
Omdat er zoveel mogelijke oorzaken zijn voor fecale incontinentie, waarvan sommige ernstige gezondheidsproblemen kunnen zijn, is grondig testen van vitaal belang om alles uit te sluiten en de oorzaak te achterhalen en behandeling te krijgen.
Fecale incontinentie behandelingen
Er zijn verschillende behandelingen voor darmincontinentie; uw arts zal hoogstwaarschijnlijk beginnen met de eenvoudigste behandelingen, aangezien deze de aandoening met 60% kunnen verbeteren bij ongeveer 2 op de 10 mensen met de aandoening. Dit zijn ook de behandelingen voor darmincontinentie bij ouderen. Deze eenvoudige behandelingen zijn:
Een voedingsdagboek bijhouden om erachter te komen welke voedingsmiddelen uw toestand verergeren en vermijden.
Geneesmiddelen tegen diarree of constipatie gebruiken.
Meer vezels aan uw dieet toevoegen om de ontlasting steviger te maken.
Kegel-oefeningen doen om de bekkenbodemspieren, anus en endeldarm te versterken.
Een vast schema volgen voor stoelgang.
Als deze behandelplannen niet effectief blijken te zijn, zal uw arts verschillende therapieën proberen:
Biofeedback: Bij deze behandeling worden sensoren gebruikt om de spieractiviteit in de bekkenbodem te meten en feedback te geven aan de patiënt, zodat deze leert de stoelgang beter onder controle te houden.
Injectie therapie: Vulstoffen, zoals siliconen- of koolstofbolletjes, worden in de anale sluitspier geïnjecteerd om de spierfunctie te helpen verbeteren en episoden van fecale incontinentie te verminderen.
Zenuwstimulatie: De zenuwen die de stoelgang regelen, worden gestimuleerd om de spierfunctie te verbeteren en fecale incontinentie te verminderen.
Er zijn ook enkele chirurgische behandelingen om deze aandoening te helpen verbeteren:
Rectale verzakkingsoperatie: Als fecale incontinentie wordt veroorzaakt door rectale verzakking, kan een operatie om de verzakking te herstellen ook helpen de darmcontrole te verbeteren.
Kunstmatige anale sluitspier: Een kunstmatige sluitspier wordt chirurgisch rond de anale sluitspier geïmplanteerd en bestaat uit een manchet, een drukregulerende ballon en een pomp. De manchet wordt opgeblazen met vloeistof om onwillekeurige stoelgang te voorkomen, en de drukregulerende ballon en pomp maken aanpassingen en controle van de manchet mogelijk.
sluitspierplastiek: Gewonde of losgeraakte sluitspier wordt weer bij elkaar gebracht door hechting.
Colostoma: In ernstige gevallen waarin andere behandelingen hebben gefaald, kan een colostoma noodzakelijk zijn. Dit omvat het omleiden van de dikke darm door een opening in de buikwand en het bevestigen van een opvangzak om ontlasting op te vangen.
Leven met fecale incontinentie
Leven met fecale incontinentie kan een uitdaging zijn en kan enige aanpassingen van iemands dagelijkse routine vereisen, maar deze aanpassingen kunnen de kwaliteit van uw leven zeker verbeteren.
Zorg dat u altijd een extra setje kleding en incontinentiemateriaal zoals Friends Adult Luiers en Friends Underpads bij u heeft.
Zoek de dichtstbijzijnde badkamers wanneer u onderweg bent.
Ga naar de badkamer voordat je het huis verlaat.
Neem uw medicijnen zoals voorgeschreven door uw arts.
Draag Friends volwassen luiers om morsen, vlekken en gênante ongelukken te voorkomen.
Ontwikkel een ondersteuningssysteem met familie, vrienden en zorgprofessionals die u emotionele steun en begeleiding kunnen bieden in tijden van nood.
Veelgestelde vragen over fecale incontinentie
1. Is fecale incontinentie te genezen?
Fecale incontinentie kan in veel gevallen worden behandeld, maar is niet altijd te genezen. De behandelingsopties variëren van veranderingen in levensstijl tot medicijnen, chirurgie of een combinatie van behandelingen.
2. Wat is de meest voorkomende oorzaak van fecale incontinentie?
De meest voorkomende oorzaken van fecale incontinentie zijn onder meer schade aan de spieren of zenuwen in de anale sluitspier, diarree en obstipatie. Andere mogelijke oorzaken zijn bevallingsverwondingen, rectale verzakking en bepaalde medische aandoeningen zoals diabetes en multiple sclerose.
3. Wat zijn de eerste tekenen van darmincontinentie?
De eerste tekenen vandarm incontinentiekan het onvermogen zijn om gas of milde ontlasting te beheersen. Naarmate de aandoening vordert, kunnen ook frequentere en ernstigere episodes van fecale incontinentie optreden.
4. Hoe stop je fecale incontinentie op natuurlijke wijze?
Er zijn enkele natuurlijke remedies die kunnen helpen bij fecale incontinentie, zoals het oefenen van bekkenbodemoefeningen, het aanpassen van het dieet om triggerfoods te vermijden en het verhogen van de vezelinname. Het is echter essentieel om een zorgverlener te raadplegen om de beste behandelingskuur te bepalen op basis van de onderliggende oorzaak van fecale incontinentie.
5. Wat zijn de huismiddeltjes voor darmincontinentie?
Sommige huismiddeltjes tegen darmincontinentie die kunnen helpen bij het beheersen van darmincontinentie zijn:
Kegel oefeningen: Deze oefeningen kunnen helpen de spieren te versterken die de stoelgang beheersen.
Veranderingen in het dieet: Het eten van een vezelrijk dieet en het drinken van veel water kan de stoelgang helpen reguleren en het risico op obstipatie of diarree verminderen.
Geplande toiletpauzes: Door een regelmatig schema in te stellen voor het gebruik van de badkamer, kan het lichaam worden getraind om op voorspelbare tijden stoelgang te hebben.
Voedsel dagboek: Door een voedingsdagboek bij te houden, kunt u vaststellen welke voedingsmiddelen uw toestand verslechteren en deze vermijden.